Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

BAKING PROJECT: κοπή πίτας AVON !



Ήταν τόσο τιμή όσο και διασκέδαση το να φτιάξω τη βασιλόπιτα για την κοπή πίτας της AVON 
και συγκεκριμένα της ομάδας 170-175, 
που περιλαμβάνει της περιοχές Νέας Σμύρνης, Παλαιού Φαλήρου και Αγίου Δημητρίου. 
Μεγάλη ομάδα!!!



Οχι 5-6... αλλά 18 κιλά βασιλόπιτα! 




Και όχι απλη βασιλόπιτα... 

...αλλά με πορτοκάλι, μαστίχα και φρεσκοσπασμένα καρύδια 
από αγαπημένη καρυδιά Ερεσού Λέσβου! 



...λίγη αγάπη... και έτοιμη!




Στολισμένη πάνω στο τραπέζι, στο εστιατόριο "Γεύσεις του Διογένη" στο Παλαιό Φάληρο.
Τεράστια χαρά!!!!!

Η Διευθύντρια της περιοχής Ειρήνη Μπρούνου, όμορφη και οργανωτική, ανέλαβε ολόκληρη την εκδήλωση και τα κατάφερε και με το παραπάνω!

Στη φωτογραφία με την εκπαιδεύτρια Σαπφώ Λουκατζίκου, ποζάρουν περήφανες για όλα όσα κατάφεραν τη χρονιά που πέρασε και εύχονται (κι εγώ μαζί τους) να καταφέρουν ακόμα περισσότερα το 2013, παρά τις αντιξοότητες!


Καλή Χρονιά, με επιτυχίες!


Φωτογραφίες από ολόκληρη την εκδήλωση θα βρείτε εδω

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Κορμός σοκολατένιας μαρέγκας με κάστανα




Η μαρέγκα είναι ο μεγάλος μου φόβος. Το παραδέχομαι. Τόνοι ολόκληροι αποτυχίας έχουν καταλήξει στα σκουπίδια χωρίς δεύτερη σκέψη. Τη μια έφταιγε ο φούρνος, την άλλη το χτύπημα... Δικαιολογίες μαλλον.

Η μαρέγκα είναι η μεγάλη μου αγάπη. Το παραδέχομαι κι αυτό. Και αρνούμαι να παρατήσω την προσπαθεια να τη μάθω σε κάθε εκδοχή.

Και κάπου πριν την πρωτοχρονιά, έρχεται αυτή η συνταγή να με αναστατώσει. Και πόσο χαίρομαι που της το επέτρεψα!




Τα υλικά απλά, ελάχιστα και φθηνά. Και η εκτέλεση ταχύτατη και με σίγουρη επιτυχία. Ακόμη και από όσους διστάζουν να τολμήσουν... 



Βάζουμε τα ασπράδια με τη ζάχαρη στον κάδο του μίξερ και τον τοποθετουμε πάνω απο κατσαρολάκι με νερό που βράζει (μπεν μαρί). Ανακατεύουμε διαρκώς για πέντε λεπτά περίπου, μέχρι το μίγμα να ασπρίσει και να ζεσταθεί αρκετά (ναι, βάζουμε δαχτυλο μέσα για να τεστάρουμε τη θερμοκρασία όταν κανείς δε βλέπει)





Βάζουμε κατευθείαν το μίγμα στο μίξερ και το χτυπάμε σε μεσαία ταχύτητα εως ότου γίνει μια αρκετά σφιχτή και γυαλιστερή μαρέγκα -περίπου 15 λεπτά.




Σταματάμε το χτύπημα και ρίχνουμε το κακάο κοσκινισμένο, όσο ανακατεύουμε απαλά με μια σπάτουλα. Μη φοβηθείτε οτι θα ξεφουσκώσει η μαρέγκα, είναι αρκετά σφιχτη -στόκος κανονικός.


Απλώνουμε στο ταψί του φούρνου όπου έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί και ψήνουμε στους 160, στο πάνω-κάτω, για 20 λεπτά ακριβώς!

Οσο ψήνεται, χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε σαντιγι, χωρις να προσθέσουμε καθόλου ζαχαρη.

Μόλις βγάλουμε τη μαρέγκα από το φούρνο, την αναποδογυρίζουμε προσεκτικά πάνω σε άλλη λαδόκολλα και ξεκολλάμε αργά την πρώτη.

Απλώνουμε τη σαντιγί σε όλη την επιφάνεια της μαρέγκας και προσθέτουμε τα κάστανα κομμένα σε μικρά κομμάτια ή ολόκληρα. Η αρχική συνταγή λέει πως βάζουμε μαρόν γλασέ, ομως η πρώτη δοκιμή μας γλύκανε λίγο παραπάνω και έτσι η δεύτερη έγινε με κανονικά, απλά βρασμένα κάστανα, που είναι και φθηνότερα!



Αν δε στρώσατε άψογα τη μαρέγκα πριν το ψήσιμο (εγώ δεν το έκανα), καλό θα ήταν να κόψετε λιγάκι τις άκρες, για να έχει πιο ωραία εμφάνιση μετά το τύλιγμα...



Πιάνετε τη μία απο τις δύο μεγάλες άκρες και ξεκινάτε να τυλίγετε πολύ απαλά, μέχρι το τέλος. Με τα δύο χέρια, όχι σαν εμένα -στο άλλο είχα τη φωτογραφική μηχανη...



...και θα έχετε έναν άψογο κορμό μαρέγκας με κάστανα... και θα αρχίσετε να τον φωτογραφίζετε... και θα τρώτε τα κομμάτια που κόψατε πριν τον τυλίξετε. Αν δεν το έχετε κάνει ήδη.

                                                                          
                                                                        
                                                                  σοκολατένιος κορμός μαρέγκας με κάστανα

                                                                     150 γρ ασπράδι αυγού
                                                          300 γρ ζάχαρη (κανονική, όχι άχνη)
                                                         400 γρ κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά
                                                                     15 κάστανα βρασμένα


   Και μόλις βρήκατε τι γλυκό θα φτιάξετε για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Χωρίς αμφιβολίες.



     Χρόνια πολλά σε όλους!






Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Η Ξανθή έγινε 2 χρόνων!


Μετά από τόσον καιρό, τα γενέθλια της μικρής γειτόνισσάς μου, είναι ένας καλός λόγος να ξαναγράψω. 



Ας πάρουμε  τα πράγματα όμως από την αρχή.  Ή μάλλον σχεδόν από την αρχή, ειδάλλως θα έπρεπε να σας δείξω φωτογραφίες μου από το δημοτικο (στάδιο το οποίο θα παραλειφθεί διακριτικά...), γιατί από τότε γνωριζόμαστε με τη Γιάννα. 

Δε μπορώ να πω ψέματα -φίλες δεν ήμασταν. Το "γιατί" ακόμα δεν το έχω καταλάβει.

Δεν έγινε χρόνος από εκείνο το πρωί που επικοινωνήσαμε τυχαία (φιλικά/επαγγελματικα/τυπικά) για τη φωτογράφιση της βάπτισης της κόρης της (ναι, κάνω κ τέτοια...). Και τα βρήκαμε. Και η συμφωνία έκλεισε. Και ήμουν εκεί. Και η μικρή βαπτίστηκε "Ξανθη" -όπως η γιαγιά της.




Μετά ταιριάξαμε. Και οταν έφτασε η ώρα της επεξεργασίας, οι φωτογραφίες άρχισαν να γίνονταν οικείες. Τα άγνωστα πρόσωπα αποκτούσαν όνομα, συνήθειες στον καφέ, ήταν καπνιστές ή όχι, έμεναν Φάληρο ή μετακόμιζαν μόνιμα στην Κρήτη... 

Σιγά σιγά γίνονταν "δικοί μου".




Και ήρθαν και τα γενέθλια. Τα δεύτερα. Και η Ξανθή ήθελε τούρτα με ζωάκια. 





                       
                                    Και cupcakes σοκολάτα με oreo cookies και κρέμα πραλίνα με cream cheese.



Τα τελευταία υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να μην τα ζήτησε. Εγώ θα ορκιζόμουν πως έτσι άκουσα.



Με αγάπη στην Ξανθή, που της αρέσει η σοκολάτα.
Και στη μαμά της, που αντιστέκεται. 
Απο εμένα, που τις αγαπώ.





Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Μπισκότα Χαρταετοί


Αφού η βροχή δεν αφήνει το χαρταετό σήμερα να πετάξει, είπαμε να μη χαλάσουμε το έθιμο...

Φτιάξαμε πανέμορφα μπισκότα! Κ δεν είναι αργα ακόμα για να φτιάξετε κι εσεις!


Απλά μπισκότα βουτύρου (νηστίσιμα) σε σχήμα ρόμβου. 
Αν δεν έχετε κουπ πατ, κόβονται εύκολα κ με το μαχαίρι, αφού ανοίξετε τη ζύμη κ τη χωρίσετε σε λωρίδες.


Σχεδιάζετε το περίγραμμα του χαρταετού με το γλάσο και το αφήνετε λίγη ώρα να στεγνώσει 
(μέχρι να κάνετε όλα τα περιγράμματα, θα έχει στεγνώσει το πρώτο μπισκότο σας)



Όταν τελειώσει αυτό το στάδιο, ξεκινάτε να τα γεμίζετε.


Καλύτερα τα το κάνετε σταυρωτά, ώστε να προλαβαίνει να στέκεται λίγο το γλασο, 
για να μη μπερδευτούν τα χρώματα.


Όσο περιμένετε να στεγνώσουν, κόψτε κομματακια από ύφασμα ή κορδέλες και δέστε τα πάνω σε ένα σπάγκο.


Και θα έχετε έτοιμες τις ουρές των χαρταετών!


Βάλτε λίγο γλάσο στην πίσω πλευρά των μπισκότων, κολλήστε τις ουρές και περιμένετε να στεγνώσουν.


Όσο περιμένετε να στεγνώσουν, μπορείτε να τα κοιτάτε και να τα ξανακοιτάτε και να τα ερωτεύεστε!
Τώρα που τα ξαναβλεπω κι εγω, σκέφτομαι πως κ χωρίς χρώμα, είναι το ίδιο όμορφα!

Αν όμως τα χρωματίστε, θα καταλήξετε σε αυτα...


Δεν είναι πανέμορφα? Και θα γλυκάνουν την πίκρα του προσγειωμένου χαρταετού...

Συνταγή για μπισκότα βουτύρου. 

Η δόση που χρησιμοποιώ είναι μεγάλη, αλλα μπορείτε να τη μειώσετε στο μισό και να έχετε περίπου 20 μπισκότα.

560 γρ βούτυρο (ή μαργαρίνη) σε θερμοκρασία δωματίου
4 κούπες αλεύρι
1,5 κούπα άχνη ζάχαρη
1 κ.γ. αλάτι
Λιγο ξύσμα λεμονιού 1 κ.γ. εσάνς βανίλιας (προαιρετικά)

Ανακατεύετε το αλεύρι με το αλάτι σε ένα μπολ.
Χτυπάτε το βούτυρο με τη ζάχαρη στο μίξερ για 10 λεπτά, μέχρι να γίνουν μια παχύρευστη κρέμα. 
Χαμηλώνετε την ταχύτητα του μίξερ και προσθέτετε το αλέυρι και το άρωμα (αν χρησιμοποιείτε)
Τυλίγετε τη ζύμη σε μεμβράνη και τη βάζετε στο ψυγείο για μία ώρα. 
Μετα τη βγάζετε τμηματικά (γιατι θα λιώνει), την ανοίγετε σε φύλλο 5 mm και κόβετε μπισκότα. 
Καλύτερα να κρυώσετε τα έτοιμα προς ψήσιμο μπισκότα στο ψυγειο για 10 λεπτα πριν τα βάλετε στο φούρνο, για να μη λιώσουν γρήγορα και χάσουν το σχήμα τους.
Τα ψήνετε 12-15 λεπτα στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσουν ελαφρα. Οταν βγουν ίσως ειναι ακόμα λιγο μαλακά αλλα όσο κρυώνουν θα σκληραίνουν.


Συνταγή για Γλάσο

2 κ.σ. ασπράδια αυγού σε σκόνη
6 κ.σ. νερό
1 κ.γ. χυμό λεμονιού
500 γρ άχνη ζάχαρη

Ανακατεύουμε τη ζάχαρη με το ασπράδι στο μίξερ και προσθέτουμε το νερό με το χυμό λεμονιού. Τα χτυπάμε για 10 λεπτά, μέχρι να σφίξουν κάπως, για να μπορούμε να δουλεύουμε το γλασο με το κορνέ. 
Μόλις γίνει το γλάσο, το χρωματίζουμε με χρώματα ζαχαροπλαστικής, ανακατεύοντας απαλά, για να μη δημιουργηθούν φουσκάλες, που μπορεί να ανέβουν στην επιφάνεια των μπισκότων.

Αν δν έχετε ασπραδι σε σκόνη κ δε θέλετε να χρησιμοποιήσετε φρέσκα ασπράδια (2 φρέσκα αντί για σκόνη κ νερό), μπορείτε να το παραλείψετε, με κάποια απώλεια όμως στη σταθερότητα του γλάσου...

Καλή Επιτυχία!










                                                                                                                                                  

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Μύρισε Ανοιξη!




































Είναι μια από αυτές τις μικρές χαρες της ζωής, όταν μια φίλη απο μακριά έρχεται για λίγες μέρες και,
παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, βρίσκει χρόνο να σε δει και να σε ξαναδεί...

Πώς να αφήσεις αυτή τη φίλη να γυρίσει πίσω χωρίς Cake Pops? Είναι δυνατόν???
Και μάλιστα ανοιξιάτικα-ζωηρά-αισιόδοξα (σαν τις ξαφνικές επισκέψεις).

Δυστυχώς ο χρόνος πίεζε, το αεροπλάνο έφευγε και οι φωτογραφίες ήταν λιγοστές...
Ούτε καν πρόλαβα να δαγκώσω το ένα, να φανεί η σοκολατένια γέμιση!
(τελευταία φορά που βρίσκω δικαιολογία για την ανεπαρκή φωτογράφιση, το ορκίζομαι)

Και, μιλώντας για αισιοδοξία, παρα τη βροχή, σίγουρα όχι μακριά από κάθε παράθυρο,
έχουν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα σημάδια





























Λίγη υπομονή ακόμα λοιπόν.

Έρχεται η...



































Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Πάλι καφές???


Οσοι με ξέρουν, ισχυρίζονται πως αυτό το καφετί υγρό που πίνω, μετά απο τις πέντε κουταλιές ζάχαρη που 
προσθέτω, δεν είναι πια καφές.


Εστω...


Ο,τι και να είναι, του εχω αδυναμία.


Αλλη μια συνταγή με καφέ, λοιπόν...


Την βρήκα εδω, αν θέλετε να τη δοκιμάσετε. Και θέλετε.


hint1 -χαμηλώστε τα ηχεία πριν πατήσετε πάνω &%$^^#%*#
hint2 -αντι για ενα φλυτζανακι εσπρεσο, βαλτε δυο... και λιγη ζαχαρη παραπάνω...



























Κόψτε τη ζύμη με ένα ποτήρι ή κουπάτ, λιγο μεγαλύτερο απο τις φόρμες για τα ταρτάκια. 
Τα δικά μου φορμάκια ειναι 5cm και το κουπάτ ειναι περίπου 5.5cm.

Βουτυρώστε τα φορμάκια



























και τοποθετήστε τη ζύμη απευθείας πανω στα βουτυρωμένα φορμάκια,
φροντίστε ομως να ανοίξετε τη ζυμη σε πολυ αλευρωμένη επιφάνεια.



























τρυπήστε τις βάσεις με ενα πιρούνι







































βάλτε κομματάκια λαδόχαρτου σε κάθε ενα ταρτακι
(αν έχετε βοηθό, ειναι η κατάλληλη ώρα να τα μετρήσει... "δεκαοχτώ, δεκαεννιά, δεκαείκοσι")



























γεμίστε τα με όσπρια, για να μη φουσκώσουν πολυ οι βάσεις

και βαλτε τα σε σχάρα φουρνου -οχι ταψί, γιατι δε θα ψηθούν καλα απο κάτω.

Περιπου στα μισά του χρονου, αφαιρειτε τα χαρτακια μαζι με τα οσπρια
(δεν πετατε τιποτα απο τα δυο, τα κρατατε για αλλες συνταγες!)

Τα δικα μου ταρτακια ειναι μικρα και τα αφηνω για ενα τεταρτο στους 180 με τα χαρτακια
και αλλα 8-9 λεπτα χωρις. Μολις σβησετε το φουρνο, ειναι λιγο μαλακά αλλά οταν κρυώσουν, σκληραίνουν.

Αφου ψηθούν, βγουν απο τις φορμες τους και κρυωσουν καλά,







































τα γεμίζετε μέχρι τη μέση με γκανάς

και αφού κρυώσει λίγο




























προσθέτετε κ την κρέμα καφέ...

Τέλειο? Εδώ δοκιμάζετε ένα.

Αλλά σκέφτεστε οτι κατι λειπει ακόμα.




























το κακάο!



























Και τώρα ξαναδοκιμάζετε.

Και προσθέτετε τη συνταγή στα αγαπημένα σας. Σίγουρα.

Τα ταρτάκια ηταν ταγμένα σε μια πολύ γλυκια και ευγενική κοπέλα, που της τα εχω υποσχεθει εδω κ καιρο...





























Κάλι (ετσι το γράφεις?), ελπιζω να τα πήρες σπίτι...
Τα επόμενα γλυκά δε θα σου τα φέρω Κυριακή, για να βγάλουμε πιο άνετα φωτογραφίες...

με αγάπη...!



Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Βουτυρομπισκότα


Προσπάθειες τριών ημερών να συνηθίσω το γλάσο, οδηγησαν σε αυτα τα μπισκοτακια. 




































Για να πω την αληθεια, οδηγησαν και σε διάφορα άλλα, ομως δε νομιζω πως ειναι για παρουσιαση...
Πού θα παει, θα το μαθω! Και θα επανέλθω στο θέμα...

Το κιτρινο γλασο δεν ταιριαξε και πολυ, ο μικρος ζαχαροπλαστης βοηθος μου ομως, ειχε αλλη γνωμη.




Τουλαχιστον εμαθα να καθαριζω το τραπεζι εγκαιρως -η τεμπελια δεν αξιζει τελικα, μπροστα στο τριψιμο.


Αλλη μια ποζα, ετσι για ποικιλια...



































Υποσχομαι καλυτερα την επομενη φορα :)