Είναι μια από αυτές τις μικρές χαρες της ζωής, όταν μια φίλη απο μακριά έρχεται για λίγες μέρες και,
παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, βρίσκει χρόνο να σε δει και να σε ξαναδεί...
Πώς να αφήσεις αυτή τη φίλη να γυρίσει πίσω χωρίς Cake Pops? Είναι δυνατόν???
Και μάλιστα ανοιξιάτικα-ζωηρά-αισιόδοξα (σαν τις ξαφνικές επισκέψεις).
Δυστυχώς ο χρόνος πίεζε, το αεροπλάνο έφευγε και οι φωτογραφίες ήταν λιγοστές...
Ούτε καν πρόλαβα να δαγκώσω το ένα, να φανεί η σοκολατένια γέμιση!
(τελευταία φορά που βρίσκω δικαιολογία για την ανεπαρκή φωτογράφιση, το ορκίζομαι)
Και, μιλώντας για αισιοδοξία, παρα τη βροχή, σίγουρα όχι μακριά από κάθε παράθυρο,
έχουν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα σημάδια
Λίγη υπομονή ακόμα λοιπόν.
Έρχεται η...
6 σχόλια:
υπεροχα! και τοσο ανοιξιατικα! :)
Εντυπωσιακές! Οι φραουλίτσες που φέρνουν χαμόγελα αισιοδοξίας και στα πιο σφιγμένα χείλη... Σλουρπ!
Υ.Γ. μπορεί η φωτογράφηση να είναι ελλειπής ως προς το σοκολατένιο περιεχόμενο αλλά οι εξαιρετικές φωτο με το δένδρο που αναγεννάται είναι... πολιτικό μήνυμα!!! Εύγε!
μύρισε άνοιξη και όχι μόνο...
θα σας πω εγώ που τα δάγκωσα λοιπόν... αναπάντεχα δυνατή γεύση, αληθινή γλυκιά απόλαυση, παράφορη φρεσκάδα, σοκολατένια μαγεία...
Σαν εκείνο το αεράκι της Νατάσας που έρχεται να σου φέρει πίσω το χαμένο κομμάτι που κάποτε άφησες... Που ενώνει το Γενάρη με το Μάρτη ακριβώς στο μέσο τους...
Και δεν έψαχνα καν για παλτό...
Ευχαριστω πολυ! Δεν εκανα κατι εγω
-η ανοιξη που ερχεται... η γιορτη των ερωτευμενων που εφυγε... Τα βλεπουμε ολα κοκκινα! Και ανθισμενα!
Εσυ που δαγκωσες, ειδες ποσα μπορει να σου εμπνευσει ενα τοσο μικρο κομματακι σοκολατας...?
Εγώ που ξαναδάγκωσα λοιπόν, τα βλέπω όλα κόκκινα, ανθισμένα, ανοιξιάτικα...
Προτείνω για την επόμενη άνοιξη να ετοιμάσεις κατακκόκινες παπαρούνες σε καταπράσινα λιβάδια...
Φέτος μου έλειψαν...ευτυχώς αντικαταστάθηκαν από τις φράουλες!!!
Δημοσίευση σχολίου